FFS sangir.
Sjeikurin
Hon liggur har í songini
við dýnu upp undir øs.
Eg spyrji: “Tú, hvat bagir tær?
Tú gert meg heilt nervøs!”
Hon svarar ikki, fyrrenn
eg spyrji einaferð afturat,
so smílist hon so droymandi
og sigur: “Veist tú hvat?”
Tú skuldi hitt hann
ein sjeik so fittan.
Hann er lekrasta petti,
sum finst her á jørð.
Tað allarbesta -
eg eri um at bresta!
Um eg ikki skjótt síggi hann,
so verði eg ør,
ja, eg verði púra ør,
- so púra ør!”
Hon hoppar út úr songini
og dansar alt, hon kann.
Í ørmunum ósjónliga er
dreymurin, hon fann.
Hon leggur ikki merki til mín,
tí hon er so glað,
hon dansar, og hon syngur,
og eg sníki meg avstað.
Tú skuldi hitt hann
ein sjeik so fittan.
Hann er lekrasta petti,
sum finst her á jørð.
Tað allarbesta -
eg eri um at bresta!
Um eg ikki skjótt síggi hann,
so verði eg ør,
ja, eg verði púra ør,
- so púra ør!”