FFS sangir.
Morgunsangir
Tú alfagra land mítt
1. Tú alfagra land mítt,
mín dýrasta ogn,
á vetri so randhvítt,
á sumri við logn,
tú tekur meg at tær,
so tætt í tín favn!
Tit oyggjar so mætar,
Guð signi tað navn,
sum menn tykkum góvu,
tá teir tykkum sóu.
Ja, Guð signi Føroyar, mítt land!
2. Hin roðin, sum skínur
á sumri í líð,
hin ódnin, sum týnir
mangt lív vetrartíð,
og myrkrið, sum fjalir
mær bjartasta mál,
og ljósið, sum spælir
mær sigur í sál:
Alt streingir, ið tóna,
sum vága og vóna,
at eg verji Føroyar, mítt land.
3. Eg nígi tí niður
í bøn til tín, Guð:
Hin heilagi friður
mær falli í lut!
Lat sál mína tváa
sær í tíni dýrd!
So torir hon vága,
- av Guði væl skírd -
at bera tað merki,
sum eyðkennir verkið,
ið varðveitir Føroyar, mítt land!
Deil tíðindi á
Fleiri sangir
Sangløtur
Sonur pápi tín býr ei í Tórshavn
1) Drongurin kom inn í køkin ein dagin,
Hugdi upp á mammuna og segði so smæðin:
Góða mamma,
allir mínir vinir flen…
Sangløtur
Pápi er óður
1. Pápi er óður,
og mamma er ill,
og kettan er rýmd
upp á ovastu hill,
og systir hon skeldar:
Tví vorði tær, Páll,…
Kvæði
Sigmundskvæði yngra (stytt)
Í Føroyum búðu høvdingar tveir,
Tróndur og Sigmundur itu teir.
Noregs menn! dansið væl í stillum;
stilli tykkum allar, r…
