FFS sangir.
Pakkaberin Gemalius
Nú er stundin komin nær,
Vit øll setast niður samlað her
Í frið og náðum, hvør ein hugnar sær,
Siga lítla søgu væl til ber.
2. Einaferð í farnu tíð
Gekk ein lítil maður tonkum í,
Vildi fegin geva burt frá sær
Eina lítla gávu til tann, sum fittur var.
Hóast tað at nógv var til, hvør skuldi hava hvat?
Tí dreingir vilja hava bil og kanska meir af’trat.
Um eg taki kertustubba og seti hann í træ,
So børnini tey fáa heim, tá verða tey so glað.
3. Lítli maður ovurfegin var,
Hann hugskot hevði fingið og fór at skunda sær.
Út at leita og samla alt, hann fann,
Og tú skuldi sæð ein sera glaðan mann.
4. Myrkrið sníkti seg, og skjótt var nátt,
Hann viðin hevði samlað, og nú var alt gott.
Og hann var so spentur, tað var tí,
Hann gávu skuldi geva við kertustubba í.
Hóast tað at nógv var til, hvør skuldi hava hvat?
Tí dreingir vilja hava bil og kanska meir af’trat.
Um eg taki kertustubba og seti hann hann í træ,
So børnini tey fáa heim, tá verða tey so glað.